🟧استفاده بیش از حد از هوش مصنوعی (AI) می‌تواند تأثیرات روانی متعددی بر کاربران داشته باشد. در ابتدا، وابستگی به AI برای تصمیم‌گیری‌های ساده تا پیچیده ممکن است منجر به کاهش توانایی تفکر انتقادی و تحلیل شخصی شود.
🟧افراد ممکن است به مرور زمان مهارت‌های شناختی خود را از دست بدهند و دچار «تنبلی ذهنی» شوند.
از سوی دیگر، تعامل مداوم با ربات‌ها و چت‌بات‌ها می‌تواند باعث کاهش تعاملات انسانی و احساس تنهایی یا انزوای اجتماعی شود.
🟧 این موضوع به‌ویژه در نسل جوان که زمان بیشتری را در فضای دیجیتال می‌گذارند، بیشتر دیده میشود. همچنین، استفاده مفرط از AI برای تولید محتوا یا حل مشکلات ممکن است احساس بی‌کفایتی یا خودکم‌بینی را در افراد به وجود آورد.
🟧اضطراب در مورد جایگزین شدن توسط ماشین‌ها نیز یک نگرانی روانی دیگر است. بسیاری از کاربران، به‌ویژه در حوزه‌های شغلی، نگران از دست دادن جایگاه خود به‌واسطه عملکرد برتر AI هستند. این اضطراب شغلی می‌تواند منجر به استرس مزمن شود.
🟧در نهایت، عدم کنترل بر الگوریتم‌های AI و نبود شفافیت در تصمیمات آن‌ها، ممکن است حس بی‌اعتمادی، بی‌قدرتی و ترس از آینده را در ذهن کاربران تقویت کند. تعادل در استفاده از فناوری، کلید سلامت روان در عصر هوش مصنوعی است.